Onze wereld is niet die van de ons kent ons BN’ers, interessant voor roddelbladen als Panorama, Story, Party, Weekend, Privé en Telegraaf; of lifestyle bladen als noem maar op. Een wereldje apart, met daarin alle ruimte voor het pimpen van de nietszeggendheid genaamd bekende Nederlander. Noch is onze wereld die van commerciële televisie, een akelig lange lijst van zenders die het ook moeten hebben van het rondzingen van echogeluiden uit de leegte in het land van bekende Nederlanders.
Una Fuievene-Autrec oftewel Enfuie avec un autre
https://www.volkskrant.nl/cultuur-media/jeroen-krabbe-is-geen-vernieuwer-dat-wil-hij-ook-niet-zijn~bd2709ea/
https://www.parool.nl/ps/lotus-krabbe-is-de-vijfde-generatie-schilder-in-haar-familie-mijn-achternaam-gebruik-ik-niet~babbce50/?referrer=https%3A%2F%2Fwww.google.com%2F
https://www.nouveau.nl/lifestyle/cultuur/lotus-krabbe-kleindochter-van-jeroen-debuteert-als-kunstenaar?referrer=https%3A%2F%2Fwww.google.com%2F
https://www.linda.nl/nieuws/entertainment/lotus-krabbe-expositie-jeroen-jasper-kunst-schilderen/
Maya – Grieks: Maya is afgeleid van het woord maia, dat moeder betekent. Hebreeuws: Maya is afgeleid van ‘mayim’, dat water betekent. Hindoeïsme: droom of illusie, in Hindu-traditie gepersonificeerd door een godin. Ook wel goddelijke creatieve kracht.”
⇒ ī ⇐Adhīra = ongeduldig
Ouleh wordt als antwoord gegeven aan iemand die een wens, een plan of een verwachting heeft uitgedrukt, en dan aanduidende dat hij zich met ijdele hoop vleit, in de zin van och kom / ’t mocht wat! Maar het betekent ook gewoon ‘zij’ in het Arabisch.
Parool – Lotus Krabbé is de vijfde generatie schilder in haar familie: ‘Mijn achternaam gebruik ik niet’
null Beeld Nina Schollaardt
Beeld Nina Schollaardt
Als je de vijfde schilder bent in de familie, moet je een eigen pad kiezen. Dus gooide Lotus Krabbé (21) haar kwasten en verftubes in een tas en reisde de wereld rond. ‘Het is vaak bewolkt in mijn hoofd.’
Edo Dijksterhuis 25 juni 2022, 03:00
Het was logisch dat Lotus Krabbé schilder zou worden. “Misschien wel iets te logisch,” zegt ze zelf. “Ik heb mijn hele leven getekend en geschilderd, wilde niets anders doen dan dat. Maar toen ik me aanmeldde bij de Rietveld Academie – de eerste keer toen ik zestien was, een jaar later nog eens – werd ik afgewezen. Waarschijnlijk omdat ik te jong was. Toen heb ik wel erg getwijfeld of ik niet iets anders moest gaan doen.”
Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan. Haar vader Jasper schildert en hoewel opa Jeroen vooral bekend is als acteur, spendeert hij ook vele uren achter de schildersezel. Overgrootvader Maarten en betovergrootvader Hendrik Maarten verdienden hun brood met verf en penselen. “Ik ben vijfde generatie schilder,” stelt Krabbé, die vanaf 1 juli haar eerste solotentoonstelling heeft bij I Love Illustration Gallery. “Tijdens mijn jeugd was schilderkunst overal. Er hingen continu nieuwe doeken aan de wand en bij sommige dacht ik: wauw, dat is door een familielid van mij gemaakt. Dat ik schilder wilde worden, werd heel normaal gevonden. Het voelt als een soort saamhorigheid.”
Vage postkantoren
Ze moest wel haar eigen weg vinden, vond ze. Dus vertrok ze begin 2020 naar Londen, voor een twee maanden durende vooropleiding aan de prestigieuze academie Central Saint Martins. Vervolgens wilde ze met haar toenmalige vriend naar Australië. “In eerste instantie zouden we via Amsterdam reizen, maar toen brak de coronapandemie uit en werden vluchten geschrapt. We boekten om naar een directe vlucht en dat bleek meteen de laatste te zijn die in Australië landde. Daarna gingen de grenzen dicht. We hebben elf maanden in een soort boomhut gewoond in de buurt van Brisbane. Je kon door de spleten in de vloer naar buiten kijken. Veel te doen was er niet. Ik heb bijna non-stop gewerkt en kwam terug met een dik pak schilderingen op papier.”
Die leverde ze af bij haar ouders, om vervolgens meteen weer te vertrekken. “In Amsterdam was alles dicht vanwege de lockdown en ik was nog niet klaar met reizen. We hadden online uitgezocht wat de goedkoopste stad van Europa is. Dat bleek Sarajevo te zijn en daar huurden we een huisje. Na drie maanden verkasten we naar Belgrado en weer twee maanden later naar Istanboel. Uiteindelijk kwamen we terecht in Tbilisi en daar zijn we een half jaar gebleven.”
“Ik had weinig spullen bij me: wat kleren, mijn verftubes en mijn kwasten. O ja, en een douchegordijn. Dat hing ik op als we ergens kwamen, zodat er geen verfspetters op de grond of het meubilair zouden komen – dat gezeik wil je echt niet. Ik werkte niet op doek; je kunt moeilijk een rol canvas overal mee naartoe sleuren. Maar de achterkant van kartonnen verpakkingen werkt ook prima. De kosten voor levensonderhoud zijn in Oost-Europa laag en ik verkocht af en toe werk via mijn website. Ik heb heel wat vage postkantoren van binnen gezien waar ik eindeloos formulieren moest invullen. Het was altijd maar afwachten of het werk aankwam bij de klant, en in welke staat.”
“Die reis was mijn opleiding,” stelt Krabbé terugkijkend. “Ik heb zo veel nieuwe dingen gezien. Ik maakte constant foto’s en soms schetsjes – hoewel ik het best lastig vind om in het openbaar te tekenen, omdat ik me al snel een attractie voel. Bij iedere verhuizing naar een nieuwe stad probeerde ik weer andere dingen uit. In Londen maakte ik veel kleine tekeningen, soms portretten van mensen in de metro, stiekem op een blokje. De schilderijen die ik toen maakte, waren nogal zwaar en een beetje grauw. Ik zat toen in een donkere periode, misschien dat het daarmee te maken heeft.”
Bewijsdrang
Krabbés palet is door de tijd heen zachter geworden en haar hand juist vaster. “In het begin was ik nog aan het kladderen,” vindt ze zelf. “Het moest helderder. Dat mijn kleuren lichter zijn geworden heeft wellicht ook te maken met het zonlicht van de plekken waar ik was. Maar ik hou ook niet zo van harde, ongemengde kleuren, vooral niet van donkergroen of oranje. Ik meng mijn verf altijd voordat ik begin te schilderen. Tot nu toe heb ik gewerkt met acrylverf. Dat is relatief goedkoop en makkelijk, ik voel me er comfortabel bij. Maar ik vind het ook een beetje vlak en wil nu overstappen op olieverf. Die is puurder, echter, voller van kleur en droogt langzamer, waardoor je gedwongen wordt te vertragen.”
Een tijdje was Krabbé in de ban van abstractie en schilderde ze grote kleurvlakken vol kronkels. Maar ze keerde snel terug naar de figuratie. “Ik schilder wat me opvalt en wat ik wil onthouden. Het is een beetje als een dagboek. Eigenlijk ben ik een fotograaf met kwasten. Het gaat om de mooie, kleine momenten: een vrouwtje dat aardappels schilt, een priester op straat met een mondkapje voor zijn gezicht, een bedelaar, een jongen op een schommel. Maar ook de voeten van mijn vriend omdat die er gewoon lekker bij liggen.”
Mensen zijn een constante in Krabbés werk, maar ze staan vrijwel altijd alleen afgebeeld. Ook als ze een omhelzing tussen twee geliefden schildert, zie je er eentje van voren en is de ander weggedraaid en eigenlijk afwezig. “Veel mensen zijn nu eenmaal alleen,” verklaart de kunstenaar haar onderwerpkeuze. “Ook ik ben een beetje alleen. Ik heb ADD en het is vaak bewolkt in mijn hoofd. Maar ik heb geen zin in medicijnen, hoe intens het soms ook is. Ik heb niet elke dag zin om te schilderen, maar het moet. En als ik eenmaal bezig ben, kan ik goed doorgaan.”
Een bepaalde bewijsdrang speelt daar natuurlijk ook een rol in. “Mensen kunnen denken dat ik bevoorrecht ben door wie mijn vader en mijn opa zijn. Alsof het schilderen daardoor makkelijker is. Ik ben trots op mijn achternaam, maar ik gebruik hem niet. Ik signeer al mijn werk met enkel en alleen Lotus.”
null Beeld Nina Schollaardt
Beeld Nina Schollaardt
Linda – Lotus Krabbé opent eigen expositie: ‘Ik heb het met mijn vader en opa niet veel over kunst’
Interview
NieuwsEntertainment
30.06.2022 | 19:00 UUR | Jorieke van Noorloos
Lotus Krabbé (21) is de vijfde generatie schilders in haar familie; onder anderen haar opa Jeroen en haar vader Jasper begeven zich ook in de kunstwereld. Nu is het tijd voor haar eigen expositie, van 1 tot 10 juli in de I love Illustration Gallery in De Hallen Amsterdam.
“Ik heb altijd al geschilderd en getekend, het is mijn manier van de wereld om me heen verwerken en interpreteren”, vertelt Lotus tegenover LINDA.nl.
Lotus Krabbé
“Ik weet nog dat ik zeven was en was gebeten door een teek. Ik heb toen een kleurrijk schilderijtje gemaakt, waarop je mijn been zag met een teek erop. Dat was mijn manier om de beet te verwerken, denk ik. Ik heb het schilderijtje nog steeds.”
“Schilderen voelt voor mij natuurlijk, ik word er heel rustig van”, legt ze uit. “Als ik het doe, dan ben ik alleen daarmee bezig. Het geeft me een veilig gevoel. Ik heb ADD, waardoor ik plannen en afspraken nakomen moeilijk vind. Als ik schilder, is dat er niet, dan hoeft dat allemaal niet.”
Familie
Kunst is Lotus dan ook met de paplepel ingegoten, gezien haar familie. Ze begrijpt dat mensen daardoor denken dat ze een bevoorrechte positie heeft. “Natuurlijk is het gunstig dat ik al in een kunstwereld ben geboren, ik vind dat iets heel moois. Ik merk het niet dat mensen daarop neerkijken. Ik ben mijn eigen persoon.”
“Ik heb het met mijn opa en vader ook niet veel over kunst. We hebben hetzelfde beroep en supporten elkaar, dat is het. Ze vinden het heel leuk wat ik doe en zijn totaal niet kritisch op mijn werk, haha. Als ik er even doorheen zit, ga ik natuurlijk wel naar hen toe, maar volgens mij is dat niet heel bijzonder. Elke dochter of kleindochter gaat dan naar haar vader of opa toe, toch?”
Tentoonstelling
Tijdens Lotus’ eerste solo-expositie toont ze 35 van haar werken. “Ik ben de afgelopen twee jaar op reis geweest door Oost-Europa om te schilderen. In mijn werk zul je invloeden van die reis zien, alle kleine momentjes en opnames uit mijn dagen daar. Het was elke dag een avontuur.”
“Het begint nu realistisch te worden, ik moet ineens van alles regelen en doen”, zo vertelt de kunstenaar vlak voor haar expositie. “Heel spannend. Ik hoop dat ik nog heel lang zal schilderen, nee, ik zál lang blijven schilderen. Ik word steeds beter. Ik heb hier duidelijk voor gekozen, dit is mijn ding en ik ga dit doen. En het gaat goed.”
Nouveau CultuurCultuur
Lotus Krabbé, kleindochter van Jeroen, debuteert als kunstenaar!
Door Ella Vermeulen
01 juli 2022, 08:02
Lotus Krabbé, kleindochter van Jeroen, debuteert als kunstenaar!
© Moon Jansen
Haar eerste solo-expositie toont haar ongekende talent.
Lotus Krabbé (Amsterdam, 2001), oudste dochter van Jasper Krabbé, kleindochter van Jeroen Krabbé, is de vijfde generatie in deze kunstenaarsfamilie die prachtig kan schilderen.
Lotus Krabbé, kleindochter van Jeroen, debuteert als kunstenaar!
Vanaf vandaag is haar eerste solotentoonstelling met 25 werken te zien.
Lotus, hoe omschrijf je je werk?
“Mijn werk is vrij figuratief en expressionistisch. Een goede vriend van mij zegt altijd dat ik een soort fotograaf ben maar dan met schilderijen. Omdat ik vooral momentopnames van mijn dagelijks leven maak, van dingen die ik zie en die mij opvallen en waar ik in principe een “foto” van maak.”
Hoe beïnvloedt je artistieke familie je werk?
“Er is heel veel vertrouwen en motivatie binnen mijn familie, omdat ik de 5e generatie kunstschilder ben zou het ook niet anders kunnen.. maar we doen wel allemaal gewoon ons eigen ding, en het voelt niet alsof ik door hun ben gaan schilderen. Maar het is wel erg bijzonder dat het al generaties doorgegeven wordt.”
Wie zijn je grootste artistieke invloeden?
“Alice Neel, Peter Doig, Edvard Munch, Danny Fox om er een paar te noemen.”
Vertel me over je favoriete medium
“Ik werk heel veel met acryl, en ik zal dat altijd wel blijven doen denk ik, het is een soort gewenning. Maar ik vind olie eigenlijk mooier en spannender. Dus ik doe het nu eigenlijk een beetje om en om, soms een schilderij met olie en soms een met acryl.”
Waar vind je inspiratie?
“Inspiratie vind ik overal om me heen, en vooral op nieuwe plekken. Maar het kan echt van alles zijn, vaak momenten die ik op straat zie, een vrouwtje dat tijdschriften verkoop, de complexe smaken of kleuren van een wijn, een door het water verkleurde kade, enzovoort.”
Hoe is je stijl in de loop van de tijd veranderd?
“Ik ben altijd al geïnteresseerd geweest in mensen. In de afgelopen twee jaar was ik veel meer met andere mensen bezig, daarvoor waren het meer zelfstudies. Nu maak ik vooral kleine momentopnames van dingen die mij opvallen in het dagelijks leven.”
Hebben je andere interesses invloed op je kunst?
“Ik hou enorm van reizen, dat is zeker een grote invloed op mijn kunst. Ik merk dat in elke andere stad die ik bezoek, mijn werk zich ook een beetje naar die cultuur of dat gevoel gaat werken.”
Solo-expositie Lotus Krabbé, van vrijdag 1 juli tot zondag 10 juli 2022 in de Amsterdamse Hallen, I Love Illustration Gallery
Libelle – Kunstenaar Lotus Krabbé maakt net als haar opa Jeroen prachtige kunst
Lotus Krabbé (21), kleindochter van Jeroen Krabbé, is de vijfde generatie in deze kunstenaarsfamilie die prachtig kan schilderen.
Nouveau MagazineMoon Jansen | Nouveau Magazine
1 juli 2022, 16:44
1 juli 2022,16:53
Aangeboden door Kiosk.nl
Deze week in Libelle
Als de koek op is – Waarom steeds meer 50-plussers scheiden
Olga Commandeur “Ik ben open over mijn borstamputatie en hoop zo een voorbeeld te zijn”
Neem op proef
Vanaf vandaag is haar eerste solotentoonstelling met 25 werken te zien. Haar eerste solo-expositie toont haar ongekende talent.
Lotus, hoe omschrijf je je werk?
“Mijn werk is vrij figuratief en expressionistisch. Een goede vriend van mij zegt altijd dat ik een soort fotograaf ben maar dan met schilderijen. Omdat ik vooral momentopnames van mijn dagelijks leven maak, van dingen die ik zie en die mij opvallen en waar ik in principe een ‘foto’ van maak.”
Hoe beïnvloedt je artistieke familie je werk?
“Er is heel veel vertrouwen en motivatie binnen mijn familie, omdat ik de 5e generatie kunstschilder ben zou het ook niet anders kunnen. maar we doen wel allemaal gewoon ons eigen ding, en het voelt niet alsof ik door mijn familie ben gaan schilderen. Maar het is wel erg bijzonder dat het al generaties doorgegeven wordt.”
Nouveau 2023
Cultuur
Lotus Krabbé: ‘Mijn drang tot schilderen is groter dan ikzelf’
Door Ella Vermeulen
29 juni 2023, 07:00
Mail
Link
Lotus Krabbé
© Lotus Krabbé
Op zaterdag 1 juli opent de tweede solo expositie van de talentvolle jonge kunstenaar Lotus Krabbé (Amsterdam, 2001) in de I love illustration Gallery in de Amsterdamse Hallen. Dat is de galerie waar ze precies één jaar geleden debuteerde met een zeer succesvolle show.
Vijfde generatie
Lotus is de vijfde generatie kunstenaars uit de artistieke familie Krabbé. Precies een jaar geleden debuteerde ze in deze galerie. Tijdens deze verkooptentoonstelling zullen er 25 nieuwe schilderijen en tekeningen te zien zijn.
Wat heeft het afgelopen jaar je gebracht?
“In het afgelopen jaar ben ik meer geworteld. Na de expositie van vorig jaar had ik tijd nodig om tot mezelf te komen. Ik ben verhuisd naar mijn eigen huisje, heb een leuk bijbaantje bij een restaurant en een vintage kledingwinkel en ik pak elke dag zoals -ie komt. Ik heb ontdekt dat ik goed werk als ik geen torenhoge verwachtingen van mezelf heb en mijn eigen tempo volg. De reacties op mijn werk geven me veel vertrouwen.’’
Hoe omschrijf je je werk?
“Mijn werk is figuratief en expressionistisch. Een goede vriend van mij zegt altijd dat ik een soort fotograaf ben, maar dan met schilderijen. Ik schilder wat mijn oog ziet; soms een sfeerbeeld, soms een detail van een situatie. Inspiratie vind ik overal om me heen. Dagelijkse momenten, straatbeelden. Een vrouwtje dat tijdschriften verkoopt, de sprankeling van wijn in een glas.
Ik kijk naar bootjes op de grachten en hun reflecties in het water en dan zie ik een schilderij. Het afgelopen jaar heb ik ook een paar reizen gemaakt, al die nieuwe indrukken neem ik mee in mijn hoofd. Maar ik kan ook goed overweg met het leven in Amsterdam, er gebeurt hier genoeg en met altijd mijn schetsboek op zak vang ik veel mooie momenten.’’
Naar wie of wat kijk je zelf graag?
“Naar films, foto’s en boeken. Ik heb een gedichtenboekje van William Butler Yeats, politicus, schrijver en dramaturg. In zijn gedichten kan ik helemaal verdwalen. En ik kijk natuurlijk veel naar schilderijen. Ik ga binnenkort naar Londen speciaal voor twee exposities van mijn favoriete kunstenaars, Alice Neil en Peter Doig. Alice Neil maakte prachtige portretten, zo rakend en oprecht. En Peter Doig is een fantastische moderne schilder, hij schildert voornamelijk ook momentopnames op een bijna nostalgische emotionele manier, met prachtig kleurgebruik.’’
Hoe ga je te werk?
“Ik werk meestal vanaf kleine schetsen of foto’s. Vaak wat later op de dag, ik ben geen ochtendmens. Dan kan ik zomaar van 16.00 uur tot 1u ’s nachts in mijn atelier zitten. Of thuis, ik heb mijn woonkamertje omgetoverd tot schilderlokaal. Ik kom vaak in een hyperfocus en dan vergeet ik ook om te eten en drinken. Ik heb ADD en schilderen is zowat het enige waar ik mij gedachteloos en urenlang op kan focussen. Dan zet ik mijn muziek op en ga aan de slag. Ik luister echt naar van alles, maar de laatste tijd voornamelijk naar punk uit de 80s, Essential Logic en Suburban Lawns. En ook veel naar Boudewijn de Groot en Madou. Mijn drang tot schilderen is continu. Het is een gevoel dat veel groter is dan ikzelf. Ik denk dat veel kunstenaars dat hebben, een stroom van een grotere kracht om kunst neer te zetten.’’
Wat is kenmerkend voor deze expositie?
“Het zijn voornamelijk werken die ik in het afgelopen jaar heb gemaakt, veel olie op doek. Maar ook kleine werkjes op papier en karton. Veelal momenten uit mijn dagelijks leven. Dat is de rode draad: een kijkje in mijn dagboek.’’
Solo expositie Lotus Krabbé 01-16 juli 2023
Locatie: I love illustration Gallery, De Hallen Amsterdam
Hannie Dankbaarpassage 5, 1053 RT Amsterdam
Volkskrant – Schilder Lotus Krabbé: ‘Het maakt voor mij niet zoveel uit of ik naar een vuilnisbelt kijk of een idyllisch landschap’
Lotus Krabbé wil van alles wat ze ziet een schilderij maken. Als schilder is ze de hele dag bezig met esthetiek en dat uit zich ook in de manier waarop ze zich kleedt: ‘Ik vind het leuk om mezelf te versieren.’
Els de Grefte 29 juni 2023, 16:00
Lotus Krabbé in de wijk Prinseneiland in het centrum van Amsterdam. Beeld Jordi Huisman
Lotus Krabbé in de wijk Prinseneiland in het centrum van Amsterdam.Beeld Jordi Huisman
Waar zijn we?
‘Bij een muurschildering op Prinseneiland, een wijk in Amsterdam. Ik vind het mooi dat er opeens een groot schilderij midden in de stad hangt. Het hangt in een idyllisch en rustig buurtje, als je hier loopt en rondkijkt valt de stress van je af. Ik kom best vaak op Prinseneiland om te ontspannen. Het is mijn droom om hier ooit te kunnen wonen. Ik woon nu in de Jordaan, dat is ook een gezellige buurt. Ik kan er op de markt gewoon nog verse eieren halen bijvoorbeeld. Ik merk dat ik de plekjes in Amsterdam opzoek die iets dorps hebben. Natuurlijk is het een grote stad, maar als je goed kijkt, kun je fijne plekken vinden.’
Wie? Lotus Krabbé (22)
Waar? Prinseneiland in Amsterdam
Werkzaamheden? Beeldend kunstenaar
Hoe kijk je naar je omgeving?
‘Ik wil van alles wat ik zie een schilderij maken, dus ik kijk ook op die manier naar de wereld. Ik zie overal plaatjes en zoek naar de perfecte opstelling. Ik vind ook altijd gekke dingetjes op straat, zoals een poppetje of een dinobeeldje. Over het algemeen ben ik heel blij, ik denk dat dat komt doordat ik de hele tijd verwonderd ben over wat ik zie. Wat ik zie hoeft niet per se mooi te zijn, ik kan ook blij worden van een industrieterrein. Daar zie ik dan weer vormen en patronen in. Het maakt voor mij niet zoveel uit of ik naar een vuilnisbelt kijk of naar een idyllisch landschap.’
Op mijn plek is een wekelijkse rubriek in Volkskrant Magazine waarin de geïnterviewden, op een mooie locatie, vertellen over hun smaak en voorkeuren op het gebied van kleding, interieur en design.
Welke rol speelt kleding voor jou?
‘Ik vind het leuk om mezelf te versieren, ik ben erg bezig met juwelen en vlechtjes in mijn haar. Ik probeer mezelf steeds weer op een andere manier neer te zetten, wat ik wil uitstralen verschilt per dag. Ik wil opties hebben. Mijn stijl omschrijf ik als ‘chique boerin meets cowboy’. Het chique boeringedeelte komt van mijn blouses in een Oost-Europese stijl, of bijvoorbeeld mijn lange rok met zakken.’
Koop je veel kleding?
‘Ik shop veel, maar alles op markten of bij een kringloop. Ik vind het belangrijk om kleding te hergebruiken. Daardoor creëer je een eigen stijl die je niet krijgt met massa-geproduceerde kleding. Ik kom vaak op het Waterlooplein, op de Noordermarkt en bij een kringloopwinkel van Rataplan. Ik werk bij een vintagewinkel, daar vind ik ook veel mooie spullen. Daar werken is een feest. Bij het kopen van kleding kijk ik naar de potentie van het item. Ik vermaak veel aan mijn kleding, ik knip bijvoorbeeld al mijn rokjes en jurken af. Elk topje dat ik heb draai ik om, vaak krijg je een bijzondere hals als je iets achterstevoren draagt.’
Cowboylaarzen
‘Deze laarzen komen van het vintagewinkeltje waar ik werk. Ik heb ze al heel lang en draag ze iedere dag. Ze lopen perfect en passen bij alles. Dit zijn échte cowboylaarzen, je hebt hier ook namaak van. Dat vind ik dan weer heel suf. Ik zie mezelf ook een beetje als een cowboy: op zoek naar avontuur.’
Cowboylaarzen Beeld Jordi Huisman
CowboylaarzenBeeld Jordi Huisman
Ketting
‘Deze heb ik pas twee dagen. Hij was wel kapot, dus ik moest hem meteen repareren. Daarom zit er een blauw steentje tussen. Deze ketting is gemaakt van noten, zaden en pitten. Hij is een heel oud. Ik zou niet weten waar hij vandaan komt, maar dat mysterie maakt het ook mooi. Ik voel soms aan de energie die van een item af komt dat het dingen heeft meegemaakt.’
De ketting Beeld Jordi Huisman
De kettingBeeld Jordi Huisman
Blikje
‘Ik vind al heel mijn leven gekke, kleine dingetjes op straat. Dat gaat onbewust: ik loop gewoon en dan zie ik vanuit mijn ooghoek opeens een poppetje of zoiets. In andere steden vind ik meer, ik denk dat ik dan een opener blik heb. Mijn meest recente vondsten verzamel ik in dit blikje, de rest ligt in doosjes thuis.’
Blikje, gevonden op straat. Beeld Jordi Huisman
Blikje, gevonden op straat.Beeld Jordi Huisman
Schetsboekje
‘Dit boekje is een van vele schetsboekjes, ik heb er denk ik bijna honderd. Ik heb altijd een schetsboekje en een pen bij me, en anders teken ik wel op een bierviltje. Het zijn altijd kleine boekjes, die goed in allerlei soorten tasjes passen. Ik teken dingen die ik zie, zodat ik er later schilderijen van kan maken.’
Schetsboekje Beeld Jordi Huisman
SchetsboekjeBeeld Jordi Huisman
Topje
‘Ik weet niet meer precies hoe ik hieraan kom, wel dat ik heel blij was toen ik hem vond. Het is helemaal met de hand gemaakt, met een fijne haaktechniek. Hij hoort eigenlijk andersom, maar ik heb hem omgedraaid en de achterkant zelf zo gemaakt.’
Lotus Krabbé exposeert van 1 tot 16 juli in de I love Illustration Gallery in De Hallen Amsterdam.
I love amsterdam 2023 – Solo expositie Lotus Krabbé – I love illustration Gallery in De Hallen Amsterdam
Afbeelding van ilovelillustrationgallery.com
De tweede solo expositie van de jonge kunstenaar Lotus Krabbé (Amsterdam, 2001) opent in de I love illustration Gallery in de Amsterdamse Hallen. Lotus is de vijfde generatie kunstenaars uit de artistieke familie Krabbé. Precies een jaar geleden debuteerde ze in deze galerie. Tijdens deze verkooptentoonstelling zullen er 25 nieuwe schilderijen en tekeningen te zien en te koop zijn. De show is tot en met 16 juli te bezoeken.
Lotus Krabbé
“Mijn werk is figuratief en expressionistisch. Een goede vriend van mij zegt altijd dat ik een soort fotograaf ben, maar dan met schilderijen. Ik schilder wat mijn oog ziet; soms een sfeerbeeld, soms een detail van een situatie. Inspiratie vind ik overal om me heen. Dagelijkse momenten, straatbeelden. Een vrouwtje dat tijdschriften verkoopt, de sprankeling van wijn in een glas. Ik kijk naar bootjes op de grachten en hun reflecties in het water en dan zie ik een schilderij. Het afgelopen jaar heb ik ook een paar reizen gemaakt, al die nieuwe indrukken neem ik mee in mijn hoofd. Maar ik kan ook goed overweg met het leven in Amsterdam, er gebeurt hier genoeg en met altijd mijn schetsboek op zak vang ik veel mooie momenten.’’
De Hallen 2023 – Solo expositie Lotus Krabbé – De Hallen
Een jaar later
Op zaterdag 1 juli, precies een jaar na haar succesvolle debuut in deze galerie, opent de tweede solotentoonstelling van de opkomende kunstenaar Lotus Krabbé (Amsterdam, 2001) in de I love illustration Gallery in De Hallen Amsterdam. Lotus is de vijfde generatie kunstenaars uit de artistieke familie Krabbé. “Ik laat vooral werken zien die ik het afgelopen jaar heb gemaakt, veel olieverf op doek. Maar ook kleine werken op papier en karton. Meestal momenten uit mijn dagelijks leven, een kijkje in mijn dagboek.” Tijdens deze verkoopexpositie zullen circa 25 nieuwe schilderijen en tekeningen te zien zijn. Te zien tot en met zondag 16 juli. De expositie catalogus is beschikbaar op aanvraag via de galerie.
I Love Illustration Gallery 2023 – soloshows
1 July – 16 July 2023
1 July – 10 July 2022 (debut show)
Amsterdam – On Saturday July 1th, exactly one year after she debuted in this gallery, the second solo exhibition of the talented artist Lotus Krabbé (Amsterdam, 2001) will open at De Hallen Amsterdam. Lotus is the fifth generation of artists from the artistic family Krabbé. “I mainly show works that I have made in the past year, a lot of oil on canvas. But also small works on paper and cardboard. Mostly moments from my daily life, a look at my diary.” During this exhibition, 35 new paintings and drawings will be on show.
What has the past year brought you?
“In he past year I have become more rooted. After last year’s exhibition I needed time to come to myself. I moved into my own house, have a nice side job at a restaurant and a vintage clothing store and I take every day as it comes. I’ve discovered that I work well when I don’t have sky-high expectations of myself and follow my own pace. The reactions to my work give me a lot of confidence.”
How do you describe your work?
My work is figurative and expressionistic. A good friend of mine always says I’m kind of a photographer, but with paintings. I paint what my eye sees; sometimes an atmospheric image, sometimes a detail of a situation. I find inspiration all around me. Everyday moments, street scenes. A woman selling magazines, the sparkle of wine in a glass. I look at boats on the canals and their reflections in the water and then I see a painting. In the past year I have also made a few trips, I take all those new impressions with me in my head. But I also get along well with life in Amsterdam, there is plenty going on here and with my sketchbook always in my pocket I catch many beautiful moments.”
How does your artistic family influence your work?
There is a lot of trust and motivation in my family, because I’m a 5th generation painter it couldn’t be otherwise.. but we all just do our own thing, and it doesn’t feel like I started painting because of them. But it is very special that it has been passed down through generations.
Who or what do you like to watch yourself?
“To films, photos and books. I have a book of poems by William Butler Yeats, politician, writer and dramaturge. I can get completely lost in his poems. And of course I look at paintings a lot. I’m going to London soon especially for two exhibitions of my favorite artists, Alice Neil and Peter Doig. Alice Neil made beautiful portraits, so touching and sincere. And Peter Doig is a fantastic modern painter, he mainly paints snapshots in an almost nostalgic emotional way, with beautiful use of color.
How do you proceed?
“I usually work from small sketches or photographs. Often later in the day, I’m not a morning person. Then I can just sit in my studio from 4 pm to 1 am. Or at home, I have transformed my living room into a painting room. I often get into a hyperfocus and then I also forget to eat and drink. I have ADD and painting is about the only thing I can focus on mindlessly for hours on end. Then I put on my music and get to work. I really listen to everything, but lately mostly 80s punk, Essential Logic and Suburban Lawns. And also a lot to Boudewijn de Groot and Madou. My urge to paint is continuous. It’s a feeling much bigger than myself. I think a lot of artists have that, a flow of a greater force to create art.”
What is characteristic of this exhibition?
“These are mainly works that I have made in the past year, a lot of oil on canvas. But also small works on paper and cardboard. Mostly moments from my daily life. That is the common thread: a look at my diary.”
For press inquiries and press images mail: hello@iloveillustrationgallery.com
Vertaling Google naar het Nederlands
Op zaterdag 1 juli, precies een jaar na haar debuut in deze galerie, opent de tweede solotentoonstelling van de getalenteerde kunstenaar Lotus Krabbé (Amsterdam, 2001) in De Hallen Amsterdam. Lotus is de vijfde generatie kunstenaars uit de kunstenaarsfamilie Krabbé. “Ik laat vooral werken zien die ik het afgelopen jaar heb gemaakt, veel olieverf op doek. Maar ook kleine werken op papier en karton. Vooral momenten uit mijn dagelijks leven, een kijkje in mijn dagboek.” Tijdens deze tentoonstelling zijn 35 nieuwe schilderijen en tekeningen te zien.
Wat heeft het afgelopen jaar jou gebracht?
“Het afgelopen jaar ben ik meer geworteld geraakt. Na de tentoonstelling van vorig jaar had ik tijd nodig om tot mezelf te komen. Ik ben verhuisd naar een eigen huis, heb een leuke bijbaan in een restaurant en een vintage kledingwinkel en ik neem elke dag zoals die komt. Ik heb ontdekt dat ik goed presteer als ik geen torenhoge verwachtingen van mezelf heb en mijn eigen tempo volg. De reacties op mijn werk geven me veel vertrouwen.”
Hoe omschrijf je je werk?
Mijn werk is figuratief en expressionistisch. Een goede vriend van mij zegt altijd dat ik een soort fotograaf ben, maar dan met schilderijen. Ik schilder wat mijn oog ziet; soms een sfeerbeeld, soms een detail van een situatie. Inspiratie vind ik overal om me heen. Alledaagse momenten, straattaferelen. Een vrouw die tijdschriften verkoopt, de sprankeling van wijn in een glas. Ik kijk naar boten op de grachten en hun weerspiegeling in het water en dan zie ik een schilderij. Het afgelopen jaar heb ik ook een paar reizen gemaakt, al die nieuwe indrukken neem ik mee in mijn hoofd. Maar ik kan ook goed overweg met het leven in Amsterdam, er gebeurt hier genoeg en met mijn schetsboek altijd op zak vang ik veel mooie momenten.”
Hoe beïnvloedt je artistieke familie je werk?
Er is veel vertrouwen en motivatie in mijn familie, omdat ik een schilder van de 5e generatie ben kan het ook niet anders.. maar we doen allemaal gewoon ons eigen ding, en het voelt niet alsof ik door hen ben gaan schilderen . Maar het is heel bijzonder dat het van generatie op generatie is doorgegeven.
Naar wie of wat kijk je zelf graag?
“Naar films, foto’s en boeken. Ik heb een dichtbundel van William Butler Yeats, politicus, schrijver en dramaturg. Ik kan me helemaal verliezen in zijn gedichten. En natuurlijk kijk ik veel naar schilderijen. Ik ga binnenkort speciaal naar Londen voor twee tentoonstellingen van mijn favoriete kunstenaars, Alice Neil en Peter Doig. Alice Neil maakte prachtige portretten, zo ontroerend en oprecht. En Peter Doig is een fantastische moderne schilder, hij schildert vooral kiekjes op bijna nostalgische emotionele wijze, met prachtig kleurgebruik.
Hoe ga je verder?
“Meestal werk ik van kleine schetsen of foto’s. Vaak later op de dag ben ik geen ochtendmens. Dan kan ik gewoon van 16.00 uur tot 01.00 uur in mijn atelier zitten. Of thuis heb ik mijn woonkamer omgetoverd tot schilderkamer. Ik raak vaak in een hyperfocus en vergeet dan ook nog eens te eten en te drinken. Ik heb adhd en schilderen is zowat het enige waar ik me urenlang gedachteloos op kan concentreren. Dan zet ik mijn muziek op en ga aan de slag. Ik luister echt naar alles, maar de laatste tijd vooral punk uit de jaren 80, Essential Logic en Suburban Lawns. En ook veel voor Boudewijn de Groot en Madou. Mijn drang om te schilderen is continu. Het is een gevoel dat veel groter is dan ikzelf. Ik denk dat veel kunstenaars dat hebben, een stroom van een grotere kracht om kunst te creëren.”
Wat is kenmerkend voor deze tentoonstelling?
“Dit zijn voornamelijk werken die ik het afgelopen jaar heb gemaakt, veel olieverf op doek. Maar ook kleine werken op papier en karton. Meestal momenten uit mijn dagelijks leven. Dat is de rode draad: een kijkje in mijn dagboek.