Die duivel

Rennen rennen
in de armen van de dood
dat beest, die duivel
dat voze geraamte
dat tot stof verpoederen
die vreetmaden
rottingvliegen
stank van bacteriënpoep
en in vuur en rook vergaan
oplossen, verdwijnen.

En vergetelheid
niemand die van je wist
en zal weten.

Dat blaffende beest
die smiecht van een duivel
geraamte met rinkelende
kettingen van tranen
zwarte mantel
grauwe wolk doodsvliegen
wriemelingen
– die wriemelaars van maden
de rotheid van hun missie
die aaseters
schoften
stankaanbidders.

En gemeen vuur
en vuile rook
nat sissende verschroeiing.

Het zinloos gevecht
op voorhand verloren.

Dita Gog (7 april 2022)


2022  /  Pœzie  /  Teksten