Je begeeft je naar buiten
waar de vogeltjes fluiten
tussen de mensen
met een kwast
je smeert hun monden in
met veren
plakt papiertjes op hun ogen
bindt kussens om hun oren
en met een mes en een schaar
snij en knip je stukken
uit hun kleding
Je geeft ze een fiets
en duwt ze in een richting
Jij dáárheen
en jij dáárheen!
Als iedereen weg is
ga je als verlamd
liggen
op een oude strandstoel
op een grasveldje
in een hoek van een parkje
onder bomen
en dan bulk je
‘beueueueueuh’
Marius Poch (27 maart 2021)