Ik kreeg weke ellebogen
en mijn armen voelden slap,
mijn neus begon te druppen,
in mijn ogen welde water,
in mijn borst klotste het.
Trots, het kwam door dat gevoel van trots,
niet op mijzelf maar op anderen,
naar wie ik hier graag wil verwijzen,
zonder namen te noemen.
Mijn tranen hebben nu mijn kin bereikt
en ik zal nu wel snel met natte voeten
in een plas staan,
een vreugdeplas.
Colander Vergiess (31 januari 2022)