Mail van Puspadís (ongecorrigeerd)
Onderwerp: Re: hondenliefde
Woensdag 3 juni, 21:00
Cazzoduro,
Van uw advies ben ik niet zo gediend, zelfverklaard hondenexpert. Wij doen inderdaad onze best onze hond goed op te voeden. Hadden jullie maar hetzelfde gedaan.
Als je zoveel van honden afweet dan weet je dus ook dat het aller laagste wat een hond kan doen is een puppy die wilt spelen tot bloedens aan toe bijten. Helaas reflecteert een hond zijn eigenaar. De reactie van uw hond verbaasd me dus ook niks gebaseerd op uw communicatie en reactie. Een corrigerende bijt is prima, maar wij weten allebei dat dit niet zomaar een corrigerende beet was. Iets dat de politie ter plekke ook aan u duidelijk heeft gemaakt.
Ongeacht deze onenigheid wijs ik u graag op artikel 6:179 van het Burgerlijk Wetboek. Op grond van dit artikel is de eigenaar aansprakelijk voor de schade die zijn hond aangericht heeft. Ook al heeft de eigenaar geen enkele schuld dat zijn hond gebeten heeft, toch is de eigenaar aansprakelijk voor de gedragingen van zijn hond. Dat weten verzekering advocaten en rechters ook.
Dus ik herhaal nog een laatste keer mijn verzoek tot betaling van 47,50 op IBAN t.n.v Puspadís. Dan hoeven we hier allebei geen tijd meer aan te besteden.
Gr,
Puspadis
Mail aan Puspadís
Onderwerp: Re: hondenliefde
Donderdag 4 juni, 14:18
Beste Puspadís, of wie de mail (van 3.6.2020) aan mij schreef. Was het een coproductie tussen jou en je vriendin, Giordano Manon Bruno?
Jammer dat je niet zo gediend bent van mijn advies, het is toch een heel redelijk en veelgehoord advies. Bij het ‘je best doen’ om je hond goed op te voeden hoort mijns inziens ook een puppycursus.
De redelijkheid van je mail (van 3.6.2020) laat te wensen over, net als je redelijkheid tijdens het eerste telefoongesprek met Inês waarbij je de telefoon op de hoorn gooide nog voor zij drie woorden gesproken had, en met de redelijkheid van Giordano Manon Bruno is het helemaal pover gesteld zoals tijdens de confrontaties in het park bleek. Emotie neemt te veel de overhand. Jullie pup was al lang bedaard (honden zijn niet zo kleinzerig) terwijl Giordano Manon Bruno, ‘in een emotionele fase’, zoals je in het parkje op zeven mei stelde, door het lint leek te gaan, wat een heel gemaakte en overdreven en manipulatieve indruk maakte. Ze kwam niet verder dan dat wij onze hond aan de lijn hadden moeten hebben en een zich repeterend, en op den duur belachelijk klinkend, trekkebekkend ‘I love my dog’. Terwijl jullie de pup zelf niet aan de lijn hadden en hem alle vrijheid lieten die je een pup niet moet geven.
Bij rechtspraak is altijd sprake van hoor en wederhoor (Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering, artikel 19).
Onverantwoordelijk gedrag van jou en Giordano Manon Bruno ten aanzien van jullie pup, zoals beschreven in mijn eerdere mail en ook hier weer kan een punt zijn dat in het oordeel van een rechter wordt meegenomen. Rechters oordelen niet puur rechtlijnig of zwart-wit (naar de letter van de wet) maar gaan interpretatief met wetgeving om.
De opmerking dat ik een zelfverklaarde hondenexpert ben (je mail van 3.6.2020, alinea 1) is uit de lucht gegrepen. Ik ben geen hondenexpert, ik zeg dat ook niet, maar heb meer dieren langer verzorgd dan jij/jullie, dat mag een feit heten: een bewijs van liefde, zou je kunnen zeggen, niet van geschreeuw alleen, van een jankend ‘I love my dog’. Dat jullie je best doen zal best, maar dat is niet genoeg, – alleen maar ‘I love my dog’ janken is nog geen bewijs van liefde. Een puppycursus is heel normaal voor nieuwe hondenbezitters, een must bijna. Leerzaam voor zowel baas als hond.
Wij hebben onze hond van de straat geraapt in 2011 met een grote gapende wond vol maden in zijn achterlijf. Hoe vaak zijn we niet met hem naar de dierenarts gereden. Klauwen met geld, handenvol geduld en liefde. Sinds 2017 woont hij bij ons in Nederland. Een enorme handenbinder, die ons nog altijd sloten met geld kost. Maar wij nemen onze verantwoordelijkheid, tot het laatst toe.
Je beoordeelt het gebeuren tussen onze hond en jullie lieve Mutt vrij eenzijdig vanuit het zogenaamde leed van jouw hond, en klampt je vast aan artikel 6:179 (Burgerlijk Wetboek), in de hoop de jij gelijk krijgt, wat niets meer met je pup te maken heeft of liefde voor het beestje, maar met jullie onbetamelijkheid. Maar zoals gezegd gaat het in de rechtspraak niet zozeer om een star en eenzijdig oordeel, – hoor en wederhoor zijn belangrijk.
Jullie opmerking dat ‘het allerlaagste wat een hond kan doen is om een puppy die wil spelen tot bloedens toe te bijten’ is mijns inziens een overtrokken bewering en juist weer het bewijs dat jij, of is het Giordano Manon Bruno die hier spreekt, je nogal door blinde emotie laat leiden en weinig van honden weet. Een beetje bloed is geen ramp. De schade aan je pup is gering, jij en of Giordano Manon Bruno willen de feiten niet onder ogen zien:
(dat jullie pup zich bevond op een terrein verboden voor honden of waar honden op zijn minst moeten zijn aangelijnd, en niet op het gras mogen lopen, maar uitsluitend op het pad);
dat niet onze hond naar jullie pup toe rende, maar dat jullie pup op onze hond afrende en ondanks waarschuwingen van de kant van onze hond en van ons, een grens overschreed, met als gevolg een afstraffende beet van onze hond, die het bij een beet liet en niet nog achter de pup aanrende met het bewuste doel om het verder te verminken, dat was ‘vals’ geweest.
Het ergste bij dit alles is jullie gedrag: van er bij staan en er naar kijken zonder in te grijpen, en dat op twee verschillende dagen in hetzelfde parkje. Was jullie pup aangelijnd geweest dan was er niets gebeurd. Kijk, pups zouden eerder aangelijnd moeten zijn dan volwassen honden.
Onze hond was niet naar jullie pup toegerend indien jullie pup aangelijnd was, en jullie je pup hadden tegengehouden, omdat mijn hond niet geïnteresseerd is en was in spelen met jullie pup, – maar ook niet vals is. Hij deed rustig zijn ding totdat hij werd lastiggevallen.
Je opmerking dat mijn ‘hond reflecteert zijn eigenaar’ is een dooddoener (een nietszeggend argument dat een gesprek van het onderwerp afbrengt), en de erop volgende zin (‘de reactie van uw hond verbaast me dus ook niks…’) getuigt niet van schrander inzicht: het gedrag van mijn hond was een reactie op het gedrag van jullie pup, en mijn communicatie met en reactie op jullie was een gevolg van jullie gedrag, vooral dat van Giordano Manon Bruno.
De politie zou volgens jou dingen tegen mij gezegd hebben waarvan ik geen weet heb. Wat ik me herinner van de politie zijn slechts een paar weinigzeggende zinnen en dat er geen politieverslag bestaat en geen dossiernummer. De politie heeft jou ons telefoonnummer gegeven en andersom en gezegd dat wij: jullie – Inês en ik het verder mochten uitzoeken. En dat terwijl ik op een bankje zat en mijn hond zich stil, lief en lijdzaam tegen mij aandrukte, niet vals en niet agressief. Sinds de beet, het half uur dat op de beet volgde, toonde mijn hond geen enkele agressie of tekenen van valsheid.
Maar goed, als je vindt dat de hond zijn eigenaar reflecteert dan kan worden gesteld dat jullie even dom zijn als jullie pup onervaren of naïef is. Ik zeg dat niet (dat zou dom zijn), maar volg jullie redenering.
Jullie pup leeft, is gezond, en heeft geen blijvend letsel opgelopen, houdt er zelfs geen litteken aan over. Er was geen reden tot echte zorgen op het moment dat jullie de volgende dag met Mutt naar de dierenarts gingen. Laten we van een mug geen olifant maken, en het op een corrigerende beet houden. De kosten van het consult had je jezelf kunnen besparen. Om het te doen lijken alsof er een medicijn in verband met de verwonding van je pup werd voorgeschreven, kochten jullie een ontwormingsmiddel en voegden dat aan de prijs van het consult toe. Een beetje laag, vindt je niet?
Wat ik bedoel te zeggen met ‘daar weten verzekering, rechter en advocaten van’ is, dat verzekering, rechter en advocaten, behalve dat zij de wet kennen of behoren te kennen, weten dat honden geen mensen zijn. Honden hebben weinig om zich mee kenbaar te maken, zij kunnen niet praten. Het aantal signalen waarmee zij communiceren is beperkt. Met die signalen laten honden andere honden zien wat wel en niet kan. Een pup die ongecontroleerd op een andere hond afrent maakt zo’n beetje de grootste fout die er bestaat. Vergeeflijke fout, de fout ligt meer bij zijn baasjes, die het lachend zagen gebeuren en toelieten en niet ingrepen.
De ene hond is de andere niet: de ene hond zal zich niet al te druk maken over de onstuimigheid van een aanstormende pup, een andere hond die geen zin heeft in die opdringerigheid geeft dat aan met grommen. Reageert zijn belager niet op dit grommen (laat me met rust voordat ik je wat aandoe), dan is bijten de volgende stap. Bijten is aan de orde van de dag, hoor ik van andere hondenbezitters in de wijk, de stad, overal waar ik hondenbezitters spreek. En allemaal vinden ze dat pups vooral aangelijnd moeten zijn en op puppycursus moeten. Het zou kunnen dat een rechter jullie een puppycursus dwingend aanraadt. Ondanks vasthouden aan het jouw geliefde wetsartikel kan het zijn dat de rechter besluit om de kosten te verdelen over de partijen. Te lezen op sites van de Rijksoverheid.
Giordano Manon Bruno ging er zonder slag of stoot van uit dat onze hond aangelijnd had moeten zijn maar jullie pup niet, dat is natuurlijk niet zoals het is. Jullie pup had aangelijnd moeten zijn, dan was er niets gebeurd, zoals nu al meerdere malen is gezegd.
Met vriendelijke groet,
Cazzoduro
Onder voorbehoud van verschrijvingen, typefouten, en dies meer.