[Ik heb een droom] (27 november 2024)


Als ik een absurdist ben,
dan niet van het vernietigende,
uitmoordende soort.

Meriem Laban Koning
Wrange oogst.
Ida Simons

[Ik heb een droom]
 
Ik ben het niet eens met Rafael Baroch, men leze zijn artikel in Trouw van 23 november 2024(1):
 
Al bij alinea twee begin ik het in mijn lijf te voelen, een weerzin. Terwijl hij het opneemt tegen Netanyahu, tegen het kwaad dat Netanyahu en zijn kabinet ten uitvoer brengen, tegen de kwalijke visie van de extremisten die het land leiden. En dat is goed!
 
Snijden aan gras - Co Westerik (1966)Baroch mag het goed bedoelen, maar een zinsdeel als: “Het land (‘Israël’, as), ooit een baken van hoop, democratie en rechtvaardigheid (…)” daar snijd ik me aan, als aan gras. En een zin als: “Dit is niet het Israël dat we kenden, (…)”, schiet ook verkeerd. Hoe moet ik dit uitleggen. Baroch kijkt met een romantische blik naar een verleden waarin voor hem hoop en rechtvaardigheid bestond. Een verleden dat begon in 1948? Met de situatie nu − sinds 7 oktober 2023 en een niet te voorzien einde − is voor hem alle hoop zo goed als vervlogen. Het is het einde der tijden voor Israël, impliceert hij. Hij verheerlijkt het ‘Israël’ van daarvoor [dat mijns inziens evenzeer gelijk een kwade droom is].
 
Mijn probleem is de erkenning van ‘Israël’ als staat. Daarin sta ik recht tegenover hem en miljoenen joden, en niet-joden. Hij is een filosemiet, en dat is logisch, want hij is een ‘semiet’(2). Hij voelt liefde voor het jodendom, zijn joodszijn, terwijl op dit moment de joodse leiders ernstig tekortschieten, erger nog, totaal falen. De leiders verstjeerden zijn romantisch ideaal van het ‘goede Israël’. [Dat amper heeft bestaan (niet).]
 
Ik ben noch filosemiet, noch  antisemiet. Ik haat niemand, ook niet mensen die mij haten. Maar ik ben van mening dat ‘Israël’ een ontwerp is dat slechts de prullenbak had mogen bereiken. De staat ‘Israël’ had niet in het leven geroepen mogen worden.
 Met het boek Der Judenstaat (1896) van Theodor Herzl is de ‘eerste’ steen des aanstoots gelegd (of was het de tweede, derde). Der Judenstaat kwam er, een worm die Palestina van binnenuit opvrat en wegvreet. Dat wegvreten is bijna volbracht:
Palestina PalestinaPalestina bestaat zo goed als niet meer(3), behalve in de harten van Palestijnen, en veel westerse en niet westerse mensen over de hele wereld, en van mij [noch christen, noch jood, noch moslim, noch hindoe, noch boeddhist. Ik ben de goddeloze die zal worden verteerd, als Christus terugkeert om de aarde te reinigen(4). Zo staat geschreven].
 
Ik geloof niet in de mythe van terugkeer naar het Beloofde Land als zou 1948 en daaromheen er het tijdstip voor zijn geweest, zoals wordt gepostuleerd door “Dé christelijke jongerencommunity waar je Gods Masterplan met Israël ontdekt”(5).
isreality.nlRebel Rabbis: Anti-Zionist Jews Against Israel
“De stichting van Israël wordt beschouwd als ongehoorzaamheid aan God: alleen de Messias zou de Joodse staat mogen herstellen” zegt de charedisch-joodse organisatie Neturei Karta. Men kan deze ultraorthodoxe joden als tragisch, ja zelfs extrmistisch wegzetten, ze houden zich aan de leer, doen dat consequent en hebben dientengevolge een punt(6).
 
‘Israël’ was altijd een koloniaal project van West-Europa en Amerika, geratificeerd door de VN.
 Van Amerika: een Europees koloniaal project dat vanaf 1492, 8 miljoen inheemse bewoners in de ‘Nieuwe Wereld’ het leven kostte(7), met god in het vaandel;
 van christelijk Europa, ook met god in het vaandel: tussen 1525 en 1867 goed voor deportatie van 12 miljoen Afrikanen naar Noord- en Zuid-Amerika om als slaaf te worden verkocht en als dwangarbeiders tewerkgesteld(8); en voor eeuwen van antisemitisme uit naam van de god die in zekere zin ook de god van de joden is (joden en christenen baseren hun godsgeloof deels op dezelfde heilige boeken(9)), culminerend in het uitmoorden van 5,5 miljoen joden tijdens de Tweede Wereldoorlog. Het toppunt van absurdisme: christenen ‘stalen’ de god van het joodse volk, maakten van de joodse prediker Jezus een christen en met de gestolen godheid in het vaandel hakten ze vervolgens op het joodse volk in: de moordenaars van hun ‘Heiland’(10). Mij verbaast ook dat de drie religies ontstaan in hetzelfde gebied met een eender godsidee (monotheïstisch en abrahamitisch) elkaar voortdurend dwarszitten. Alle drie verwachten dat het ‘Laatste Oordeel’ op dezelfde berg, de Tempelberg in Jeruzalem plaats zal vinden, en toch staan ze elkaar het ene na het andere moment naar het leven. Vooral christenen hebben het voorzien op de andere twee, neem de kruistochten in de elfde eeuw: “De kruistochten begonnen als een poging van christenen die onder het gezag van de Paus stonden, om Jeruzalem, de heiligste plaats in het christendom, op moslims en Joden te veroveren”(11). De heiligst plaats in het christendom, die dat ook is voor joden en moslims.
 
‘Israël’ is de blauwdruk van een levende metafoor: het levende moderne schuldgevoel(12) van christelijk Europa jegens joden. Kan de tijd nog worden teruggedraaid? Volgens Herzl en de zijnen en ook het christelijke Westen kon de tijd duizenden jaren worden teruggedraaid, alsof er niets gebeurd is. Dan is het dus ook mogelijk om de tijd 76 jaar terug te draaien, zodat iets niet zou gebeuren: dat slachtoffers daders werden. Of nog een paar jaar meer, naar voor 1920, 104 jaar, toen kregen de Britten het mandaat over Palestina, of nog verder terug. In 1917 al werd door de Britten de intentie uitgesproken om in Palestina een “nationaal thuis voor het Joodse volk” te stichten.
 In 1948 is het zover: ‘Israël’ is een feit. Een wrange realiteit.
 
‘Israël’ is sindsdien een doorn in het oog van velen. Het wordt niet erkend door Afghanistan, Algerije, Bangladesh, Brunei, Comoren, Cuba, Djibouti, Indonesië, Iran, Irak, Koeweit, Libanon, Libië, Maleisië, Oman, Pakistan, Qatar, Saudi-Arabië, Somalië, Syrië, Tunesië en Jemen. Is dit een te verwaarlozen gegeven?
 Sinds het begin, 1948, werden Palestijnen uit hun land verjaagd, in kampen geplaatst, raakten zij ontheemd, werden zij onderdrukt, hun bewegingen in toenemende mate gecontroleerd, hun bezittingen platgewalst, in brand gestoken, behandeld als ‘Untermensch’. Trots en waardigheid werden de Palestijnen vanaf het begin ontnomen. Vanaf 1948 leven de Palestijnen in oorlog met de bezetter, en dat kan ook niet anders.
 
“De geschiedenis van Israël bewijst: een identiteit die je opbouwt vanuit een slachtofferpositie kan gevaarlijk worden. De onderdrukte die ineens erkenning en controle krijgt, is vaak niet in staat om die omkering in de machtsrelaties te zien. Hij kan zelf gaan uitsluiten en de ander tot slachtoffer maken. Precies het verwerven van territoriale, politieke en economische controle kan ‘het slachtoffer’ doen veranderen in het spiegelbeeld van zijn onderdrukkers. Hij begint dan de machten te imiteren waartegen hij zich juist verzette”, dixit Einat Tuchman(13). Einat werd geboren in ‘Israël’, en woont sinds 2016 in België(14).
 
Wat is de rol van het volk, de joods-Israëlische burger ten aanzien van de apartheid jegens de Palestijnen, en de vele schendingen van mensenrechten sinds 1948? Alle huidige joodse bewoners van ‘Israël’ leefden vanaf het begin een tweeslachtig bestaan, in denken en handelen: als volk zijn zij al sinds de 19e eeuw schuldig aan de bezetting van Palestina, en sinds 1948 van de en masse verdrijving van Palestijnen van hun land en meer gemene boosdoenerij.
 
En nu, anno 2023-2024, wordt duidelijk dat: de bevolking die het ene moment fel demonstreert tégen de barbaar Netanyahu en zijn onmenselijke pogen om het Palestijnse volk definitief uit te roeien, zich het volgende ogenblik stil houdt en de bloedhond en zijn oorlogszuchtige kabinet zonder tussenkomst hun gang laten gaan, terwijl zonen en dochters in het leger − ervoor en erna − vrouwen en kinderen vermoorden, have en goed van Palestijnen vernietigen en met de grond gelijk maken. Want het hele volk wil eigenlijk af van de Palestijnen en wat naar hun bestaan verwees. Het heeft een droom van een prachtig heerlijk ‘Israël’ helemaal van hun, van het ware, het liefst gelovig, joodse volk.
 Het joods-Israëlische volk, het rabiate kabinet en het ‘Israëlische’ parlement maken zich meer zorgen over een handvol joodse gegijzelden dan over de uithongering van miljoenen Palestijnen, en over ‘40.000’ door hen vermoorde Palestijnse strijders en burgers, waarvan 70 procent vrouwen en kinderen.
 
De euforie van Baroch over die “rechtvaardigheid” van ’toen’, is in mijn ogen  “onrechtvaardigheid” al sinds 1948, sinds de joodse bezetting in kracht toenam. De bezetting kan niet worden gerechtvaardigd. Antisemitisme, Holocaust en eeuwenlange vervolging ten spijt.
 
Als Baroch schrijft: “Het land, dat ooit een baken was van hoop, democratie en rechtvaardigheid (…)”, rijst bij mij een tegenovergestelde beeld: dat van chronische wanhoop, het niet erkennen van rechten van een bevolking, van onrechtvaardigheid en ongerechtigheid, en de zin luidt dan: Het land was nooit anders dan een baken van wanhoop, rechteloosheid, onrechtvaardigheid en ongerechtigheid, het tegendeel van een democratie(15). Sedert het begin, 1948.
 
Diaspora
 
Van de plusminus 16 miljoen ‘joden’ wereldwijd wonen er 9 miljoen niet in ‘Israël’, maar in Amerika (vooral), Nederland, Marokko, België, Frankrijk, Rusland, Zuid-Afrika en Australië. Waarom wonen niet alle joden in ‘Israël’? Het staat ze vrij sinds de ‘wet op terugkeer’ uit 1950. Kan het zijn dat die joden elders gewoon een goed leven hebben, in weerwil van mogelijk (gebeurlijk, bestaanbaar) antisemitisme, beter dan ze zouden hebben in ontvlambaar ‘Israël’?
 
‘Israël’ fungeert sinds 1948, maar het zaadje is al decennia eerder geplant, als een splijtzwam in de wereld, met oorlogen in het Midden-Oosten, woede bij moslims in de wereld over de mishandeling van de Palestijnen door Israël, polarisatie tussen bevolkingsgroepen in tal van landen.
 
Hopelijk krijgen begrippen als ‘Holocaust’ en ‘pogrom’ weer een meer algemene betekenis. En draaien de joden in ‘Israël’ de klok 100 jaar terug, en geven ze het land weer terug aan de Palestijnen. Joden in bezet Palestina maken nog geen tiende procent van de wereldbevolking uit, maar genereren een hoeveelheid aandacht die anders zou vermoeden. Ik heet alle joden uit het bezette land welkom, ik wens ze een vredig leven in mijn straat, naast mijn buren van over de hele wereld, in deze stad, dit land, dat zoveel zegt te geven om joden. Maar zij mogen ook kiezen voor andere landen, Nederland is ook niet alles. Dat is mijn visioen, I have a Dream.
 
Altav Sjech (27 november 2024).
 
Ernstig ondervoede kinderen in het Al-Aqsa ziekenhuis in Gaza, 31 mei 2024. © Saher Alghorra/ZUMA Press Wire/Alamy
Ernstig ondervoede kinderen in het Al-Aqsa ziekenhuis in Gaza, 31 mei 2024. © Saher Alghorra/ZUMA Press Wire/Alamy

(1) Moreel en politiek is Israël failliet, en dat is een tragedie. Rafael Baroch, Trouw, 23 november 2024.
(2) In de 18e eeuw wordt de term Semitisch, die gebruikt werd in de context van de semitische taal, verbonden aan de bevolkingsgroepen die deze talen spraken. In de 19e eeuw werd de term semitisch, behorend bij de semitisch sprekende volkeren, in westerse landen omgevormd tot gebruik ervan in termen als antisemitisch. Dat duidde niet op een vijandige houding tegenover Semieten in het algemeen, maar vloeide voort uit kritiek op de enige in het westen bekende subgroep ervan, de Joden. Wikipedia.org/Semieten.
(3) 100 jaar kolonisatie. Nederland Palestina Komitee.
(4) Hij zal de aarde reinigen. Als Jezus wederkeert, zal Hij in macht en grote heerlijkheid komen. Alle goddelozen zullen worden verteerd. Alles wat verdorven is, zal worden verbrand en de aarde zal worden gereinigd. De wederkomst van Jezus Christus, De kerk van Jezus Christus;
‘Let op,’ kondigt de Here van de hemelse legers aan, ‘de dag van het oordeel komt eraan, brandend als een oven. Alle overmoedige en goddeloze mensen zullen die dag worden verbrand als stro. Als een boom zullen zij door het vuur worden verteerd, met wortel en al. Maleachi 4, Life Church – bible.com
(5) Wist je dat de terugkeer van Israël in tientallen Bijbelteksten al is ‘voorspeld’? Zulke teksten noemen we profetieën. We zetten er 10 op een rijtje! isreality.nl/bijbel/terugkeer/.
(6) Neturei Karta is een charedisch-joodse organisatie (ook wel aangeduid als ultraorthodox-joods) die bekendstaat om de zeer felle antizionistische houding die de beweging aanneemt. Wikipedia;
Rebel Rabbis: Anti-Zionist Jews Against Israel. The London branch of the Neturei Karta, a group of controversial Ultra Orthodox Jews who campaign against Zionism and for the immediate dismantling of the state of Israel. Because of their unusual views, and support of people like ex-Iranian president Ahmadinejad and groups like the Hungarian far right Jobbik party, other Jewish people often label them as extremists. Reporter Milène Larsson goes behind the closed doors of this secretive community to understand why this Jewish group’s anti-Israel sentiment has led them to join Palestinians protesting Israeli occupation and burn Israeli flags. Vice Youtube, 7 sep 2016;
Neturei Karta is an extremist group of ultra-Orthodox Jews who advocate the dismantling of the state of Israel. The radical anti-Zionist Hasidic Jewish sect Neturei Karta has attracted international attention as “Hamas’s useful idiots” since the October 7, 2023 pogrom by the terrorist group in Israel. Small groups of its members, estimated at around 5000 worldwide, have frequently joined violent, often antisemitic rallies led by pro-Palestine activists in cities like London, New York and heavily Jewish communities in the United States like Teaneck, New Jersey. The ultra-orthodox fringe group have being hailed by some far left and pro-Palestine activists and commentators as ideal representatives of Jews. Conspiracy Watch, (Last updated on 04/04/2024)
(7) De Pax Americana is gebouwd op de grootste genocide ooit. Harry Bleeker, BNNVARA, 16 april 2019.
(8) Trans-Atlantische slavenhandel. De trans-Atlantische slavenhandel was de handel in slaven uit Afrika naar Amerika, bedreven door Europeanen. Het was de middenpassage van de driehoekshandel en speelde zich af tussen 1525 en 1867, waarbij het hoogtepunt lag in de achttiende eeuw en de eerste helft van de negentiende eeuw. Naar schatting zijn 12 miljoen slaven vervoerd. Wikipedia.
(9) (…) De Joodse Bijbel [De Thora, ook gespeld als Tora of Torah (Hebreeuws: תּוֹרָה), zijn de eerste vijf boeken van de Tenach (Hebreeuwse Bijbel), die de grondslag van het joodse geloof vormen en daarmee als de voornaamste heilige boeken van deze monotheïstische godsdienst gelden (wikipedia)], door ons het Oude Testament genoemd, is niet in één keer geschreven, en niet door één persoon, maar in een proces van eeuwen ontstaan door het werk van diverse auteurs tussen 400 en 100 vóór Christus. (…)
De algemeen erkende canonieke 27 boeken werden door Jezus’ volgelingen aanvaard als heilige Schrift en werden het Nieuwe Testament genoemd, terwijl de boeken van de oude joodse Bijbel, de geschriften die ze deelden met de joden, voor hen het Oude Testament ging heten. De nieuwe boeken kwamen niet in de plaats van de joodse Bijbel, maar werden gezien als een noodzakelijke aanvulling en voltooiing hiervan, gebracht door de Messias Jezus. Deze Jezus zei immers: “Denk niet dat ik gekomen ben om de Wet of de Profeten af te schaffen. Ik ben niet gekomen om af te schaffen, maar om ze tot vervulling te brengen” (Mt. 5,l7), dat wil zeggen om ze een nieuwe, vollere zin te geven, nieuw uit te leggen. (…) Het ontstaan van het Nieuwe Testament Het Teken – 85e jaargang, nr. 4, Oktober 2012. Katholieke Universiteit Leuven.
(10) Antisemitische mythes 1: moordenaars van de Heiland – Dat de Joden Jezus zouden hebben vermoord kan gezien worden als de christelijke antisemitische oermythe, die millennia lang is ingezet om anti-Joods geweld te rechtvaardigen. (…) De mythe kan aan een andere worden gekoppeld, de vervangingstheorie. Door de ‘moord’ en de weigering Jezus als messias te erkennen zouden de Joden de status van uitverkoren volk hebben verloren, waarna de christenen die plaats zouden hebben ingenomen. (…) Het vervangingsidee kwam de christelijke kerk goed uit. Vooral in de Middeleeuwen, toen ze aan macht won, werd het een manier om zieltjes te winnen. Bekering tot het christendom was eenvoudig, en als je zo gemakkelijk tot het ‘uitverkoren volk’ kon toetreden, maakte dat de gang naar de kerk aantrekkelijk. Bovendien was er zo een zondebok beschikbaar op wie maatschappelijke problemen konden worden afgeschoven – blijkbaar iets van alle tijden. – Redactie, Nieuw Israëlisch Dagblad, 4 mei 2019. De serie artikelen bestaat uit vijf delen. (Aan het eind van ieder artikel kun je doorklikken naar het volgende.)
(11) “Vooral in het tegenwoordige Israël en in de hoofdstad van dat land, Jeruzalem, woedt al heel veel jaren een verbitterde strijd tussen joden, moslims en christenen, die er elk hun heiligdommen hebben. Ook tijdens de kruistochten in de middeleeuwen is hier hevig gevochten.” Vanden lande van oversee – Jacob van Maerlant, 1291, Damme.
(12) Israël is gesticht op basis van collectief schuldgevoel en maakt daar al tientallen jaren misbruik van. Kees Huls, Hier in Salland, 31 oktober 2023.
(13) Mei ‘68 in Israël: spiegelbeeld van de onderdrukking. Einat Tuchman, 1 June 2018.
(14) Danseres Einat Tuchman: ‘Kunstenaars kom uit je kot!’. François De Heel – sociaal.net, 19 januari 2023.
(15) Israël is helemaal geen democratie. Kristel Letschert, BNNVARA, 17-3-2015;
Olifant in de kamer. Leiders Joodse gemeenschap in VS onder vuur voor negeren onrecht tegen Palestijnen. ‘Er kan geen sprake zijn van democratie voor Joden in Israël zolang Palestijnen onder een regime van apartheid leven.’ En: ‘Het uiteindelijke doel van de juridische hervorming in Israël is om de blokkade van Gaza te versterken, Palestijnen aan beide zijden van de Groene Lijn gelijke rechten te onthouden, meer land te annexeren, en om alle gebieden onder Israëls controle etnisch te zuiveren van hun Palestijnse bevolking.’ Tot slot: ‘De problemen begonnen niet onder de huidige radicale regering: Joodse suprematie neemt al jaren toe en werd in 2018 verankerd in de Wet op de Joodse Natiestaat.’ Met die vaststelling richt een groeiend aantal – voornamelijk Joodse – academici en vooraanstaande publieke figuren zich in een open brief tot de georganiseerde Amerikaanse Joodse gemeenschap.The Rights Forum, 14 augustus 2023.

Onder voorbehoud van verschrijvingen, typefouten, en dies meer – info@tabugalerie.nl

 
TER VERDERE LEZING:
Koloniaal project − Thomas von der Dunk, de Kanttekening, 15 januari 2024.
Israël is ons laatste koloniale project − Koo van der Wal, Trouw.
‘Het huidige Israël is een koloniaal project van Europese Joden die al eeuwenlang geen reële band meer hadden met Palestina’ − Roger Liekens, Kessel-Lo, Humo, 6 oktober 2024 [de eeuwige dooddoener van het antisemitisme]
Is Israël een laatste rest van het kolonialisme? − Han van der Horst, BNNVARA, 14-10-2023.
Hoe Noord-Afrikaanse Joden onzichtbaar zijn gemaakt (…) Veel Joden uit Noord-Afrika zijn uiteindelijk naar Israël gegaan. Hoewel ze welkom waren in Israël, is hun integratie niet zonder moeilijkheden verlopen. Veel van hen spraken Arabisch, een taal die gezien werd als die van de vijand. Zij werden in eerste instantie in kampen gehuisvest, en gesegregeerd van de rest van de (Europees-Joodse) bevolking. Europese zionisten in Israël beschouwden de Sefardische cultuur als minderwaardig: met koloniale termen werden zij als “primitief” aangeduid. Dit laat een continuïteit zien met de koloniale geschiedenis: in Algerije stelde bijvoorbeeld de Franse koloniale administratie Franse (Ashkenazi) joden aan als rabbijnen om de Algerijnse Joden te “civiliseren”.(…) − Rebecca Franco, BNNVARA, 19-5-2021.
Is de zelfvernietiging van Israël nog te stoppen? “Verbeten rennen de Israëliërs op de afgrond af. Niemand weet wat hun daar te wachten staat. Een burgeroorlog? Een dictatuur? Een staatsgreep? Permanente chaos? Israël is bezig zichzelf op te blazen. Verzoening tussen de twee kampen is niet mogelijk, want de projecten van de twee Israëls zijn onverenigbaar.” − Jan van der Putten, De Groene Amsterdammer, 27 juli 2023.
Over het koloniale en gewelddadige karakter van de beweging wonden de vroege zionisten geen doekjes. Zionisme, oftewel het streven naar een Joodse staat, bestaat al sinds de negentiende eeuw, maar was aanvankelijk niet erg populair onder Joden. Wél onder Europese christenen, die het zagen als een manier om de Joodse bevolking uit Europa te krijgen. − Door Esha Guy Hadjadj, One World, 5 april 2024.
Dit zijn de oorzaken van het Israëlisch-Palestijnse conflict. Wanneer en waarom zijn de Palestijnen en Israëli’s zulke bittere vijanden geworden? En lagen ze van meet af aan met elkaar overhoop? Volg onze tijdlijn van de wortels van de vijandschap tot aan het conflict van vandaag. Bjørn Arnfred Bojesen,  Historianet, 22.05.24.
Alia (emigratie). Emigratie van joden in de 19e eeuw. Prezionistische alia, Eerste alia, Tweede alia. nl.wikipedia.org.
De communicatie tussen culturen ontwikkelt zich door middel van vluchtelingen en migranten; zo is de wereld gevormd die we nu kennen. Het gaat niet slechts om een vreedzaam naast elkaar bestaan van culturen, maar de betrokken culturen veranderen hierdoor ten diepste. Dit leert ons de geschiedenis. Ook de godsdiensten, christendom, islam en jodendom, hebben zich over de wereld verspreid dank zij de migranten, die hun vaderland hebben verlaten en naar vreemde plekken zijn getrokken. We moeten hun dankbaar zijn, want zij hebben ons de huidige wereld ‘gegeven’. Zonder hen zouden wij opgesloten zitten binnen onze eigen beperkte cultuur, onze eigen vooroordelen en onze eigen beperkingen − Adolfo Nicolás SJ, Ignis (webmagazine van de jezuïeten over geloof, spiritualiteit en samenleving), 1 juni 2016.
Immigranten en cultuur. Migratie is niet iets van deze tijd alleen. In de 7e eeuw voor Christus begon China met de bouw van de muur om – overigens tevergeefs – invallende stammen uit het noorden tegen te houden. De geschiedenis van het Midden- Oosten is een ander voorbeeld van een lange reeks van bezettingen, expansies en invasies. De Perzische, Romeinse en Ottomaanse rijken hebben geweldige volksverhuizingen teweeggebracht. Een nieuwe migratiegolf in de geschiedenis ving aan in de 16e eeuw met de kolonisatie van Afrika, Amerika en Azië door de Spanjaarden, Britten, Fransen, Portugezen en Nederlanders − Jan Pieter van Oudenhoven, University of Groningen, 2004.
Poort naar Israël dreigt te worden gesloten voor immigranten uit liberale kring. Antidiaspora koers. Bevlogen door een ongebreideld religieus zionisme neemt Israël onder Netanyahu afstand van het wereldjodendom. De Vrijdagavond – Online Joods Magazine, Salomon Bouman, 10 januari 2023.
Europese genocide op inheemse Amerikanen leidde kleine ijstijd in. BNNVARA, 2-2-2019.
1 jaar na 7 oktober is Israël de meest gehate staat ter wereld. “De aanhoudend moord op zoveel kinderen en burgerslachtoffers heeft van Israël de meest gehate staat van de wereld gemaakt.” Marc Vandepitte, De Wereld Morgen, maandag 7 oktober 2024.
Uithongeraars van Gaza uitgenodigd in de Tweede Kamer. Uithongering als oorlogswapen. Sinds het begin van het Israëlische militaire offensief in Gaza op 7 oktober 2023 is COGAT (Coördinator van Regeringsactiviteiten in de Gebieden, onderdeel van het Israëlische ministerie van Defensie) verantwoordelijk voor de humanitaire hulpverlening aan de Palestijnse bevolking. Uit de informatie die het zelf publiceert blijkt dat het in de afgelopen acht maanden gemiddeld 140 vrachtwagens met hulpgoederen – voedsel, water, brandstof en medische hulpmiddelen, in wisselende verhoudingen – per dag tot de Gazastrook heeft toegelaten. De goederen zijn afkomstig van de VN, internationale ngo’s en landen in de regio en daarbuiten. Vóór 7 oktober kwamen dagelijks gemiddeld vijfhonderd vrachtwagens met hulp Gaza binnen. Dat aantal gold als het absolute minimum dat de bevolking nodig had om te overleven − The Rights Forum, 14 juni 2024.
Ernstige voedseltekorten in Gaza raken vooral kinderen. “Elke dag worden meer kinderen slachtoffer van de gigantische voedselcrisis. Jonge kinderen zijn bijzonder kwetsbaar voor ondervoeding en slechte voedselkwaliteit, wat resulteert in toenemende aantallen ernstig zieke en zelfs stervende kinderen.” Unicef, 26 juni 2024
Steeds meer Joodse Israëliërs verlaten hun land. Sinds de aanval van Hamas op 7 oktober vorig jaar, pieken de Israelische emigratiecijfers. Veel Joodse Israëliërs zien geen toekomst meer in hun land en vertrekken. Een van hen is Itai Bar. Na twintig jaar Israël kwam hij eerder dit jaar weer in Bussum wonen. Mét zijn vrouw, drie kinderen en de kat − NOS Met het Oog op Morgen, 4 oktober 2024.
− ‘Noem het ‘conflict’ tussen Israël en Palestina wat het is: een bezetting.’ Na de nieuwste geweldsuitbarsting tussen Hamas en Israël scharen politici wereldwijd zich achter die laatste. Oog voor de grotere context achter het ‘conflict’ – de gewelddadige bezetting van Palestina door Israël – is er veel te weinig − Esha Guy Hadjadj, One World, 9 oktober 2023.
‘Israël is geen democratie meer’ − Julie Goditiabois Beleidsmedewerker Broederlijk Delen, Knack, 28-07-2018.
‘Langdurige onderdrukking van de Palestijnen laat niet langer toe om Israël een democratie te noemen’ − Patrick Vander Weyden, Politiek socioloog, Knack, 28-01-2024.
Een ‘democratie’ geworteld in de onderdrukking van miljoenen burgers is niet levensvatbaar − René Romer, BNNVARA, 24-04-2023.
Rebel Rabbis: Anti-Zionist Jews Against Israel
Rebel Rabbis: Anti-Zionist Jews Against Israel