Bij Beatrijs Ritsema (De kletsende klasse, NRC, 22 januari 2003) wordt het begrip chattering classes vertaald met ‘kletsende klasse‘, terwijl de Google Translate machine komt met ‘babbelende klassen‘. Op het vershil tussen kletsen en babbelen kom ik later terug (in een deel dat nog moet worden geschreven).
Ze zegt dat te veel (Atheneum)scholieren kiezen voor alfa-vakken omdat de bèta-vakken nodeloos zwaar gemaakt worden, terwijl vmbo’rs door hun ouders ‘geprest’ worden om een zo theoretisch mogelijke leerweg te kiezen, en dus niet voor “wat je leuk vindt” maar voor “wat moeilijk voor je is”. Daarom belandt ‘iedereen in de toch al uitpuilende kletsende klasse‘. Zo redeneert Beatrijs Ritsema, sinds mensenheugenis columniste en boekrecensente voor de NRC, HP/De Tijd en Trouw. (Misschien flauw om te zeggen, dat haar naam me eerder niet is opgevallen. Pas nadat ik op de woorden kletsende klasse googelde, stuitte ik op haar en dat zij onder andere schrijft voor de krant die elk weekeinde bij mij op de mat valt. [Ik lees te weinig, er wordt te veel geschreven. Iemand als ik kan niet meer dan een aantal woorden, zinnen, artikelen per week verhapstukken.]
Een andere reden dat (Atheneum)scholieren kiezen voor de alfa-vakken is de ‘aantrekkingskracht van de chattering classes met hun belofte van macht, invloed, status en geld verdienen (…)’. (Zijn dat haar eigen woorden? Of waar heeft zij de definitie anders gehaald?)
Het begrip ‘kletsende klasse‘ wordt er door Beatrijs Ritsema mijns inziens een beetje zo met de haren bijgesleept. Wie de chattering classes zijn wordt geheel niet of nauwelijks verhelderd. Verbanden die zij legt zijn twijfelachtig.
Zij betreurt het of begrijpt niet, zo lijkt het vooral, dat haar zoon koos voor economie en geschiedenis (alfa-vakken), terwijl hij zo uitstekend uit de voeten kon met natuur- en scheikunde.
Na lezing van het artikel van Beatrijs Ritsema, zit ik wat met mijn ogen te knipperen terwijl de woorden kletsende klasse door mijn hoofd jumpsticken. Op haar website zie ik dat zij vragen beantwoordt dus stel ik haar de vraag of zij mee zou willen werken aan een woordenboek-, encyclopedie-achtige beschrijving van het begrip. Mijn intuïtie zegt mij dat ik niet op het antwoord moet gaan zitten wachten, noch erop rekenen. Ik geef haar het KK-(kletsende klasse)-OKEE stempel, wat dat ook om het lijf mag hebben.
Het begrip ‘kletsende klasse‘ wordt er door Beatrijs Ritsema mijns inziens een beetje zo met de haren bijgesleept. Wie de chattering classes zijn wordt geheel niet of nauwelijks verhelderd. Verbanden die zij legt zijn twijfelachtig.
Zij betreurt het of begrijpt niet, zo lijkt het vooral, dat haar zoon koos voor economie en geschiedenis (alfa-vakken), terwijl hij zo uitstekend uit de voeten kon met natuur- en scheikunde.
Na lezing van het artikel van Beatrijs Ritsema, zit ik wat met mijn ogen te knipperen terwijl de woorden kletsende klasse door mijn hoofd jumpsticken. Op haar website zie ik dat zij vragen beantwoordt dus stel ik haar de vraag of zij mee zou willen werken aan een woordenboek-, encyclopedie-achtige beschrijving van het begrip. Mijn intuïtie zegt mij dat ik niet op het antwoord moet gaan zitten wachten, noch erop rekenen. Ik geef haar het KK-(kletsende klasse)-OKEE stempel, wat dat ook om het lijf mag hebben.
Vance van Kulle (12 oktober 2020), (laatst bijgewerkt 10 december 2024).
Beatrijs Ritsema (Tunis, 13 februari 1954) is een Nederlands columniste en sociaal psychologe. Ritsema studeerde psychologie(*) aan de Universiteit Leiden. Ze is columnist over hedendaagse etiquette, onder andere in HP/De Tijd en Trouw. Over dit onderwerp heeft ze sinds september 2002 een wekelijkse vragenrubriek in het dagblad Trouw. (Beatrijs_Ritsema – Wikipedia)
(*) Psychologie is een gammawetenschap. Met gammawetenschappen bedoelt men in Nederland en Vlaanderen de wetenschappen die zich met maatschappij en gedrag bezighouden: onder andere sociologie, antropologie, bestuurskunde, economie, rechten, politicologie, psychologie en communicatiewetenschap. Zij nemen dus een tussenpositie in tussen alfa- en bètawetenschappen. De gammawetenschappen hebben zich methodologisch sterk gemodelleerd op de natuurwetenschap, terwijl hun onderzoeksobject grotendeels samenvalt met de inhoud van de geesteswetenschappen. In Vlaanderen heeft men het meestal over gedragswetenschappen. (Gammawetenschappen – Wikipedia)